هورمون های گیاهی
هورمون های گیاهی:
محرک های طبیعی کشاورزی یا Agricultural biostimulants موادی ارگانیک (کود ارگانیک) یا سنتزی هستند که باعث تحریک فرآیند های طبیعی درون گیاه می شوند. این محصولات در جذب بیشتر عناصر، کاربرد صحیح عناصر توسط گیاه و کیفیت محصول نقش بسزایی دارند و در کنار این کار ها تحمل گیاه به تنش های غیر زنده را افزایش می دهند.
این محرک های طبیعی یا بیو استیومولانت ها ترکیبی از مواد و یا میکروارگانیسم های مختلف اند. از مهمترین این ترکیبات می توان به هورمون های گیاهی اشاره کرد.
چه گیاهان و چه جانوران هورمون هایی متفاوتی را به دلایل مختلف ترشح می کنند. این هورمون مسئول رساندن پیام های شیمیایی به ارگان ها و بافت های مختلف است که باعث کلید خوردن فرآیندهای رشدی و نموی می شوند.
پنج هورمون کلیدی در گیاهان شناخته شده که سه تای آنها محرک و افزایش دهنده ی رشد هستند و دوتای دیگر رشد گیاه را مختل میکنند.
هورمون های تحریک کننده ی رشد
هورمون های بازدارندهی رشد
اکسین
سیتوکینین
جیبرلین
اتیلن
آبسیزیک اسید
اکسین: اکسین هورمونی است که مسئول رشد سلولی، تقسیم سلولی و بزرگ شدن اندازه ی سلول ها می شود و بیشتر در قسمت هایی که رشد گیاه به سرعت در آن اتفاق می افتد دیده میشود.
سیتوکینین: سیتوکینین عملی مکمل و مقابل اکسین دارد. در حالی که اکسین گیاه را به رشد طولی وادار میکند، سیتوکینین پیام های رشد عرضی را به اندام های مختلف گیاهی می فرستد. این خانواده ی هورمونی باعث تقسیم سلولی فعال می شود که به گیاه اجازه می دهد تا اندام های جدید مانند شاخه ها و ریشه های عرضی را ایجاد کند.
اتیلن: یک هورمونی فرار و گازی است. این هومورن مسئول اتفاقاتی مانند رسیدن میوه ها، باز شدن غنچه ها و ریزش برگ هاست(خزان).
هورمون ها جزء مهمترین تولیدات گیاهی هستند و هرگونه اختلال در تولید آنها باعث حساسیت و آسیب پذیری گیاه میشود.
گیاهان به دلیل تنش های زنده و غیر زنده توانایی تولید هورمون هایی را از دست می دهند و یا غلظت خاصی از هورمون مورد نظر را تولید نمی کنند. در این شرایط برای جبران کمبود استفاده از هورمون های گیاهی به عنوان کودهای ارگانیک بسیار توصیه میشود. در کشاورزی پایدار به جای استفاده ی بیش از حد سموم و کود های کشاورزی گیاهی برای تقویت گیاه و توسعه بیشتر آن هورمون های گیاهی را به گیاه می توان اضافه کرد تا رشد و نموی سریعتر و قوی تر داشته باشد.